تاریخ بخارا - ۲ - روستاهای بخارا و بازار بتان ماخ

در نشست پیش تاریخچه‌ای از پیدایش بخارا خواندیم و نام قاضیان رفت و خلاصه‌ای از بعضی وقایع تاریخی مهم حکایت شد.

در این نشست نام دیه‌های بخارا برده شد: اسکجکت، وردانه، زندج، افشنه، برکد، رامیتن، رامش، ورخشه، بیکند و فرب. اسکجکت که ضریبه خود را به صد و هفتاد هزار درم خرید و دیگر خراج نداد و مسجد آدینه‌اش که متروکه شد و بعد از سال‌ها کولارتکین چوب‌هایش را خرید و با آن مدرسه‌ای بنا کرد.

زندج که به کرباسش، زندنیجی مشهور شد.

رامیتن که افراسیاب در جنگ با کیخسرو در آن حصار گرفت ورخشه که دوازده جویبار دارد و کاخی خرابه داشت که امیر اسماعیل سامانی پیشنهاد کرد بیست هزار درم بدهد و آن را مسجد جامع کنند ولی مردم قبول نکردند.

بیکند که مردمش خودشان را ده بخارا نمی‌دانستند و اگر کسی ازشان می‌پرسید کجایی هستید؟ می‌گفتند بیکندی، نه بخارایی. و هزار رباط داشته، هر کدام مربوط به مردم یکی از روستاهای آن که زمان حمله کفار مردم ده در آن رباط جمع می‌شده‌اند و به جنگ می‌رفته‌اند.

فرب در یک فرسنگی جیحون.

بازار بتان ماخ که دو روز در سال دایر می‌شد و در آن روزی بیش از پنجاه هزار درم بازرگانی می‌شد.

در آخر هم نام‌های دیگر بخارا را خواندیم: نیمجکت، بومسکت، مدینه الصفریه، مدینه التجار، فاخره و احادیثی از پیامبر در تکریم این شهر.